خطابت

از ویکی‌واژه

(خَ بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. خطابة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. خطبه خواندن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. سخنرانی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
rhetoric