خطف

از ویکی‌واژه

(خَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. ربودن، به سرعت ربودن چیزی.
  2. خیره کردن برق چشم را.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین