پرش به محتوا

خط استوا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /خَطِ/اُستُوا/

اسم مرکب

[ویرایش]

خط‌استوا (جغرافیا)

  1. دایره‌ای فرضی که در فاصله مساوی از دو قطب زمین قرار گرفته است و زمین را به دو نیم کره شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. استوا.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن