پرش به محتوا

خط مشترک دیجیتال پرسرعت تک جفت (SHDSL)

از ویکی‌واژه

خط مشترک دیجیتال پرسرعت تک جفت ( SHDSL ) شکلی از خط مشترک دیجیتال متقارن (SDSL) است، یک فناوری ارتباطات داده برای انتقال و دریافت برابر (یعنی متقارن) نرخ داده از طریق خطوط تلفن مسی ، سریعتر از یک مودم باند صوتی معمولی. می تواند فراهم کند. برخلاف سایر فناوری‌های DSL، SHDSL از مدولاسیون دامنه پالس (TC-PAM) کدگذاری شده با ترلیس استفاده می‌کند. به عنوان یک طرح انتقال باند پایه ، TC-PAM در فرکانس‌هایی کار می‌کند که شامل فرکانس‌هایی است که توسط سرویس تلفن قدیمی ساده صدای آنالوگ (POTS) استفاده می‌شود. به این ترتیب، یک تقسیم‌کننده فرکانس، یا فیلتر DSL ، نمی‌تواند برای اشتراک‌گذاری خط تلفن توسط سرویس SHDSL و سرویس POTS به طور همزمان استفاده شود. پشتیبانی از نرخ داده متقارن، SHDSL را به یک انتخاب محبوب برای مشاغل برای تبادل شعب خصوصی (PBX)، شبکه خصوصی مجازی (VPN)، میزبانی وب و سایر خدمات داده تبدیل کرده است.

SHDSL دارای نرخ داده متقارن در هر دو جهت بالادست و پایین دست ، از 192 است. کیلوبیت بر ثانیه تا 2312 کیلوبیت بر ثانیه محموله در 8 افزایش kbit/s برای یک جفت و 384 کیلوبیت بر ثانیه تا 4624 کیلوبیت بر ثانیه در 16 افزایش kbit/s برای دو جفت سیم. فاصله با توجه به نرخ حلقه و شرایط نویز متفاوت است (صدای بیشتر یا نرخ بالاتر به معنای کاهش دسترسی است) و ممکن است تا 3000 متر باشد. ویژگی دو جفت ممکن است به طور جایگزین برای برنامه های کاربردی افزایش دسترسی با پایین نگه داشتن نرخ داده استفاده شود. نصف کردن نرخ داده به ازای هر جفت، سرعت مشابهی را با خطوط تک جفت فراهم می کند و در عین حال تحمل خطا/نویز را افزایش می دهد.

با طرح مدولاسیون 32-TC-PAM شرح داده شده در ضمیمه های F و G، نرخ داده متقارن تا 5696 kbit/s روی یک جفت در حالت SHDSL توسعه یافته اختیاری مجاز است. حداکثر چهار جفت سیم را می توان با استفاده از پیوند M-pair برای تولید نرخ داده تا M5696 کیلوبیت بر ثانیه متصل کرد. با استفاده از چهار جفت سیم متصل، یک رابط SHDSL می تواند تا 22784 کیلوبیت بر ثانیه را ارسال کند.

محموله SHDSL ممکن است "کانال شفاف" (بدون ساختار)، T1 یا E1 (نرخ کامل یا کسری)، چندین رابط نرخ پایه ISDN (BRI)، سلول های حالت انتقال ناهمزمان (ATM) یا بسته های اترنت باشد. حالت 'حامل دوگانه' به مخلوطی از دو جریان مجزا (به عنوان مثال T1 و ATM) اجازه می دهد تا پهنای باند SHDSL را به اشتراک بگذارد.