پرش به محتوا

خنیاگر

از ویکی‌واژه
خنیاگر ایرانی سده ۷۰۰ پیش از میلاد

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • ایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /خُنیاگَر/

صفت فاعلی

[ویرایش]

خنیاگر

  1. آوازخوان، آوازه خوان، خواننده سرود و غزل.
  2. خنیا یعنی آواز، سرود، نغمه.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین