پرش به محتوا

خوارنه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • اوستایی

آوایش

[ویرایش]
  • /خِو/آرنِه/

اسم خاص

[ویرایش]

خوارنه

  1. (ادیان): یکی از سه صفت مهم دینی و اخلاقی که در خرده اوستا به «شکو و فرّ» یا «درخشش خدایی» تعبیر شده.

مترادف ها

[ویرایش]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
*نویسه لاتین

منابع

[ویرایش]
  • تاریخ ماد: ص ۳۴۴