خوانش‌پریشی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [زبان‏شناسی]

  1. گونه‌ای از زبان‌پریشی که مشخصۀ آن ناتوانی در خواندن است.

منابع[ویرایش]

«خوانش‌پریشی» هم‌ارزِ «dyslexia»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷