خوانشپریشی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- گونهای از زبانپریشی که مشخصۀ آن ناتوانی در خواندن است.
منابع[ویرایش]
«خوانشپریشی» همارزِ «dyslexia»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷