خوانچه

فارسی

(خا چِ)

اسم مرکب

1. خوان کوچک.
2. طبق چوبین کوچک که در آن شیرینی، میوه یا جهاز عروس گذارند و بر روی سر حمل کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین