خوشبینی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [روانشناسی]
- نگرشی که برحسب آن روند امور رو به بهبودی است و خواستهها و آرزوهای آدمی درنهایت برآورده میشود.
منابع[ویرایش]
«خوشبینی» همارزِ «optimism»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶