خوش رکاب

از ویکی‌واژه

(~. رِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین