داستان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /داسِتان/

اسم[ویرایش]

داستان

  1. سرگذشت. قصه، حکایت. مشهور، زبان‌زد خاص و عام.
    کنون پر شگفتی یکی داستان/ بپیوندم از گفته باستان «فردوسی»
  2. متن نوشته‌شده‌ یا نقل‌شده‌ای که وقایع و حوادثی که روی داده‌است، را روایت می‌کند. این وقایع و حوادث ممکن است واقعی و یا خیالی باشند.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه