درای

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • [در/ رای]

اسم[ویرایش]

داری

  1. زنگ بزرگ، جرس.
  2. پُتک آهنگران.
    بیارای پیلان به زنگ درای ..... جهان پر کن از ناله کرّنای

منابع[ویرایش]

[


برگردان‌ها[ویرایش]