دراییدن
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [درآییدَن]
مصدرلازم
[ویرایش]
دراییدن
- سخن گفتن، سخن بی‌معنی گفتن.
فعل
[ویرایش]- کنش هرزه گویی کردن، یاوه گفتن، سخن اهریمنی گفتن.
- ای حكيمان رصد بين خط احكام شما / همه ياوه است و شما ياوه درایيد همه. خاقانی
مترادف‌ها
[ویرایش]- یاوه گفتن، هرزه‌گویی کردن.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||