درخت
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]از فارسی میانه (dlht')، از ایرانی باستان *draxta- («ایستاده محکم»)، که بخش اول آن از *drag- «نگه داشتن، تقویت کردن») آمده است، که خود به *dā́ru ("چوب، درخت") و یا *dʰar- («نگه داشتن، پشتیبانی کردن») در ایرانی باستان مربوط است. هم‌خانواده با سانسکریت ودیک दारुष् (dāruṣ)، پهلوی پارتی 𐫅𐫡𐫟𐫤 (drxt /draxt/)، بلوچی درچک (diračk). همچنین مقایسه کنید با وام‌واژه‌های ایرانی آرامی امپراتوری 𐡃𐡓𐡇𐡕𐡀 (drḥtʾ، «درخت»)، ارمنی کهن դրախտ (draxt، «باغ؛ بهشت»).
آوایش
[ویرایش]- /دِرَخت/
اسم
[ویرایش]
درخت
- جمع درختان؛ گیاه بزرگ و ستبر که دارای ریشه و ساقه و شاخه‌ها باشد.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|