درخودماندگی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [روان‏شناسی]

  1. اختلالی روانی که شواهد نخستین آن در اوایل کودکی ظاهر می‏شود و کودک مبتلا در برقرار کردن ارتباط و تعامل اجتماعی و بازی کردن نقایص چشمگیری دارد.

منابع[ویرایش]

«درخودماندگی» هم‌ارزِ «autism»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱