درخودماندگی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [روانشناسی]
- اختلالی روانی که شواهد نخستین آن در اوایل کودکی ظاهر میشود و کودک مبتلا در برقرار کردن ارتباط و تعامل اجتماعی و بازی کردن نقایص چشمگیری دارد.
منابع[ویرایش]
«درخودماندگی» همارزِ «autism»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱