دستگاه تربیت شنوایی

فارسی

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

1. نوعی کمک‌افزار شنوایی فردی یا گروهی که شامل تقویت‌کننده‌ای الکترونیکی است و در کلاس درس به‌عنوان مکمل سمعک برای افراد کم‌شنوا به کار می‌رود.

منابع

«دستگاه تربیت شنوایی» هم‌ارزِ «auditory training unit, auditory trainer»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸