دست خالی

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

تهی - دست. ؛ ~ خالی برگرداندن کسی را (کن.)

1. مأیوس برگرداندن او را.

منابع

• فرهنگ لغت معین