دغدغه

از ویکی‌واژه

(دَ غْ دَ غِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. دغدغة

اسم[ویرایش]

  1. نگرانی، بیم، تشویش.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  1. دغدغه

(توجه کنید که فارسی با پارسی فرق دارد برای مشاهده ی مترادف فارسی لغات آبی موس را روی آنها ببرید و برای توضیحات بیشتر روی آن کلیک کنید)

فارسی سره|پارسی[ویرایش]

تلفظ|آوا[ویرایش]

[ دَ دَ غ َ / غ ِ]

نوع کلمه|گونِ واژه[ویرایش]

وام واژه ی زبان تازی. نامواژه

معنی|چم]] پارسی[ویرایش]

.دِل‌هُره و تاسِه .خارِش .بیم و فسوس و دَریغ .نَهاناندَن و پنهان کَردَن .غِلغِلَک (عمید)

.گُواژ (=کنایه)

ریزه کاری[ویرایش]

((دغدغه ی داور برابری و دادگری است)


درست است ولی در ((دغدغه ی هرآدم نیک پنداری برابری و دادگری است)

)

کار بردن دغدغه خوب نیست چرا که آدم داد می خواهد ولی نگهبان نگاهداشتن داد نیست یا به گفته ی امروزی این آدم نمی رود ببیند بَهمانی داد را نگه میدارد یا نه ولی داور نگران است و بیم آن دارد که نکند داد بر پا نشود که او باید برپایی آن را نگهبان باشد واین نگهبانی از نگهبانی یک آدم خویش‌ کاره جداست.