دف

(دَ فّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. یکی از سازهای ضربی. ؛ ~ کسی را تر کردن کنایه از:
2. بی اثر کردن کار کسی.
3. رسوا ساختن.

منابع

• فرهنگ لغت معین