پرش به محتوا

دمان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /دَمان/

صفت

[ویرایش]

دمان

  1. خروشنده، غرنده.
    بیامد به کردار باد دمان/ سری پر ز پاسخ، دلی پر گمان«فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه