پرش به محتوا

دمغ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [دَ/مَغ]

صفت

[ویرایش]

دمغ

  1. آزرده، سرخورده، پکر.
  2. (عامیانه): سرشکسته، شرمسار.

زبان دیگر

[ویرایش]
  • بهاری

صفت

[ویرایش]
  1. به زبان فارسی ناراحت٬ فکور. اصطلاح مشابه با تغییر فتحه به کسره دِمغ است که معنی متفاوت دارد.
    چئوخ دمغ اِتور می‌شَین.
    خیلی تو فکر نشستی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن