دمیدن
نام زبان
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [دَمی/دَن]
مصدر لازم
[ویرایش]
دمیدن
- فوت کردن در چیزی.
- وزیدن.
- روییدن، سر از خاک درآوردن.
- طلوع کردن.
- خروشیدن.
- خشمگین شدن.
فعل
[ویرایش]- کنش نفس کشیدن و فوت کردن بر کسی یا چیزی.
- کس را وفا نیامد از بیوفا جهان / بر خاک تیره بر طمع نار چون دمی . «ناصرخسرو»
مترادف‌ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین