دنباله

از ویکی‌واژه

واژه دنباله به معنی ریشه و اصل و نسب است.

فارسی[ویرایش]

(دُ لِ)

  • در گویش شاخناتی، دنباله (دمبله-dombale) معمولا برای بیان ریشه افراد و اصل و نسب آنان و یا وابستگی او به زن و فرزند، مادر و پدر، خانه، باغ، حیوان و... به کار می‌رود. مخالف این واژه بی دنباله (بی دمبله- bi dombale) است[۱]
  1. این واژه معمولا در مورد اصل و نسب افراد و ذکر اهمیت آن بیان می‌شود. معمولا برای افرادی که بدون اصل و نسب هستند متضاد این واژه یعنی بی دنباله (بی دمبله- bi dombale) به کار می‌رود البته این واژه بیشتر در مورد عروس و دامادهایی (در مرحله تحقیقات) که بدون اصل و نسب هستند و یا از طبقات پایین اجتماع هستند به کار می‌رود.
  2. دیگر کاربرد این واژه در مورد کل وابستگی‌های انسان به محیط و خانواده و حتی حیواناتش و گیاهان و باغ‌هایش نیز به کار می‌رود در جملات: تمام دنباله‌ام را واگذار کرده‌ام تا به اینجا بیایم باید زود برگردم، منظور از دنباله می‌تواند انسان، حیوان و یا گیاهان باشد. در اینجا واژه متضاد یعنی بی دنباله موقعی به کار می‌رود که فرد وابستگی ای مثل زن و فرزند، مادر و پدر، باغ، خانه، حیوان و کار ندارد.

اسم مرکب[ویرایش]

  1. دم.
  2. دم مانند، هر چیز شبیه به دم.
  3. پی، پس، پیرو، عقب.
  4. بقیة چیزی، پس مانده.


برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

seguito

انگلیسی
train

منابع[ویرایش]

  1. ملایی، محمد حسین؛ فرهنگ عامه یا گذری بر شیوه‌های گفتاری، پنداری و کرداری مردم شاخنات
  • فرهنگ لغت معین