دنبلان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /دُنبَلان/
اسم مرکب
[ویرایش]
دنبلان
- (جانوری): بیضه یا خایه گوسفند و بُز که آن را کباب میکنند و میخورند.
- (گیاهی): قارچ خوراکیِ گوشتدار و کروی که در زیر خاک و نزدیک ریشه گیاهان میروید.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین