دندانقروچه
فارسی[ویرایش]
حوزه: [روانشناسی]
- به هم ساییدن یا به هم فشردن دندانها معمولاً در هنگام خواب.
منابع[ویرایش]
«دندانقروچه» همارزِ «bruxism, bruxomania, stridor dentium»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷