پرش به محتوا

دنگدان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /دَنگدان/

اسم مرکب

[ویرایش]

دنگدان (منسوخ)

  1. ظرفی که چاشنی تفنگ را در آن می‌گذاشتند.
    دایی ... با کیسه و کمر و ... دنگ‌دان و ساچمه ... از شکار برمی‌گشت. «جمال‌زاده»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن