ده رگه

(دَ رَ گِ)

صفت مرکب

(کن.)

1. بسیار دلاور و شجا

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. غیرتمند.
2. کاری، کارآمد.

منابع

• فرهنگ لغت معین