دودو
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- کوتی
آوایش[ویرایش]
- [دوو/دوو]
اسم[ویرایش]
دودو
- لز حکام محلی دولتشهرهای اکد یا سومر تحت الوای حاکمیت کوتیان در بینالنهرین ۲۱۷۲ تا ۲۱۳۷ پیش از میلاد.
- دیگر حکام تحت حمایت کوتیان: شولدورول، اوربائو، گودهآ و ناماخانی.
- دوو در گویش بهاری یعنی بلندشو، ولی وقتی اشاره به سریع انجام شدن فعل باشد مضاعف تکرار میگردد، دوودوو بلندشو بلندشو.
- دیگر حکام تحت حمایت کوتیان: شولدورول، اوربائو، گودهآ و ناماخانی.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|