پرش به محتوا

دَش

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /دَش/

اسم

[ویرایش]

دش

  1. مزد یا بیعانیه‌ای که اول صبح، کاسب، مغازه‌دار یا هر کارگر خدماتی دریافت می‌کند. (گویش بهاری)
    دَش به زبان فارسی گاهی دشت، دشت‌چراغ نیز توصیف می‌شود.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]