دک

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. ویران ساختن ساختمان و دیوار، کوبیدن.
2. هموار ساختن پستی و بلندی زمین.
3. دفع کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(دَ)

اسم

1. گدا.

1. پی دیواری که چینه بر بالای آن نهند، پایه، بنیان.

صفت

1. گدایی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

1. محکم، استوار.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم

1. سر، رأس.

منابع

• فرهنگ لغت معین