پرش به محتوا

دکتر

از ویکی‌واژه

(دُ تُ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • پهلوی

اسم

[ویرایش]
  1. کسی که بالاترین مراحل علمی را طی کرده و در رشته‌ای به درجة اجتهاد رسیده باشد.
  2. پزشک، داروساز.
  3. پارسی پهلوی: دستوَر پارسی نوین: دستور زبان اربی: دُستور زبان لاتین: doceo زبان انگلیسی: doctor واژه "دکتر" در زبان انگلیسی که به ریخت doctor و با حرف c نوشته می شود، از واژه لاتین doceo به معنی دستور دادن گرفته شده و ریشه در واژه پارسی "دستور" دارد. واژه پارسی "دستور" که در پارسی پهلوی "دستوَر" گفته می شد به معنی "دارنده مقام و قدرت" بود. در زبان اربی این واژه را "دُستور" می گویند که به معنی "قانون" است. پارسی پهلوی: بیشازک پارسی نوین: پزشک همچنین واژه "پزشک" در پارسی پهلوی "بیشازک" گفته می شد که از دو واژه "بیش" به معنی درد و رنج و "آز" به معنی آزردن و از بین بردن ساخته شده است و در کل به معنی ازبین برنده درد و رنج است. جالب است بدانید که در زبان ارمنی نیز مانند زبان پارسی پهلوانی پزشک را bzhishk می گویند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

dottore

انگلیسی
medico