دیلم
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دیلم دارد |
آوایش
[ویرایش]- /دِیلَم/
اسم
[ویرایش]
دِیلَم (قدیم)
- اقوام قدیمی ساکن شمال ایران و نام ناحیه‌ای در استان گیلان.
- (مجاز): نگهبان و سپاهی نیزه‌دار و سپردار. دربان، زندانبان. غلام.
اسم
[ویرایش]دَیلَم
- (فنی): اهرمی بلند با نوک تیز یا تخت برای کندن یا جابجا کردن سنگ و اجسام سنگین.
- میله‌ای آهنی برای سوراخ کردن دیوار یا حرکت دادن اجسام سنگین.
کهن واژه
[ویرایش]
- دَیلَم در زبان بهاری به معنی نیستم بوده، اما در زبان معیار باستان ممکن است به دو بخش دَی - لَم قابل تجزیه باشد و به معنی همان «من‌نیستم»، و مانند آنها است.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس