دیم
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [دَی/یِم]
قید[ویرایش]
دیم
- سر زدن، دلجویی کردن، احوالپرسی از مریض.
صفت[ویرایش]
- زراعتی که آن را آبیاری نکنند بلکه با آب باران به عمل آید.
ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]
- عربی
- دیمة
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|