دیمه

از ویکی‌واژه

(~.)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. دیمة

اسم[ویرایش]

  1. بارانی است که همیشه می‌آید در آرامش، بی رعد و برق یا درنگ می‌کند پنج شش روز؛

جمع[ویرایش]

  1. دیَم، دَیم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مِ یا مَ)

  1. روشنی، ضیاء.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم[ویرایش]

  1. کلیسا، معبد، بیعه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین