ذب

از ویکی‌واژه

(ذَ بّ)

عربی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. راندن، دفع کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. منع، دف

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین