ذخیرهساز

فارسی

حوزه: [رایانه و فنّاوری اطلاعات]

1. محل ذخیره‏سازی دائمی یا نیمه‏دائمی داده‏های رقمی، که بیشتر به دیسک یا نوار اطلاق می‏شود.

منابع

«ذخیره‏ساز» هم‌ارزِ «storage device»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱