ذو

از ویکی‌واژه

اسم[ویرایش]

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. صاحب، دارنده. در عربی در حالت رفع «ذو» و در حالت جر «ذی» و در حالت نصب «ذا» می‌گویند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
lingual