ذوا
ذوا
[ذ ُ]
ریشه:اوستایی
معنی:آزبا،ازبای،نیایش،واژ(گویش زردشتی)
در عربی[ویرایش]
کلمه ذوا جزء وام واژه های پارسی در عربی است و کلمه دعا در عربی از آن تقلید کرده و گونه تازی شده ذوا است.
ذوا
[ذ ُ]
ریشه:اوستایی
معنی:آزبا،ازبای،نیایش،واژ(گویش زردشتی)
کلمه ذوا جزء وام واژه های پارسی در عربی است و کلمه دعا در عربی از آن تقلید کرده و گونه تازی شده ذوا است.