ذوالقربی

از ویکی‌واژه

(~. قُ با)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

  1. خویش، خویشاوند؛ جِ ذوی القربی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین