پرش به محتوا

ذوق

از ویکی‌واژه

(ذُ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

مصدر متعدی

[ویرایش]
  1. چشیدن.

(اِم

صفت

[ویرایش]
  1. چشایی.
  2. در فارسی نشاط، بشاشت، خوشی.
  3. علاقه و استعداد برای یادگی

ریشه

[ویرایش]
  1. لذت.
  2. اولین مرحله از مراحل شهود. ؛~ کسی را کور کردن او را دلسرد و بی علاقه کردن. ؛تو ~ زدن الف - ناخوشایند بودن. ب - تولید نفرت کردن. ج - حال کسی را گرفتن. ؛~ و شوق علاقه و اشتیاق فراوان.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

عربی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]

تلفظ

[ویرایش]

سمپا: "zuG

برگردان‌ها

[ویرایش]
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

gusto

انگلیسی
zeal