ذوق
(ذُ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- چشیدن.
(اِم
صفت[ویرایش]
- چشایی.
- در فارسی نشاط، بشاشت، خوشی.
- علاقه و استعداد برای یادگی
ریشه[ویرایش]
- لذت.
- اولین مرحله از مراحل شهود. ؛~ کسی را کور کردن او را دلسرد و بی علاقه کردن. ؛تو ~ زدن الف - ناخوشایند بودن. ب - تولید نفرت کردن. ج - حال کسی را گرفتن. ؛~ و شوق علاقه و اشتیاق فراوان.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
عربی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
|
تلفظ[ویرایش]
سمپا: "zuG
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- zeal