ذُوا

از ویکی‌واژه

ذوا (ذ ُ) ریشه:اوستایی معنی:آزبا،اَزبای،نیایش،واژ(گویش زردشتی)

معادل عربی[ویرایش]

در بحث واژه های عربی با ریشه فارسی کلمه دعا به معنی نیایش گونه تازی گشته ذوا است که به عربی راه یافته است و اعراب این کلمه( دعا) را از زبان پارسی باستان تقلید کرده اند.