رادیوی سیار شخصی

فارسی

حوزه: [مهندسی مخابرات]

1. سامانۀ ارتباطات رادیویی سیاری که ارائه‌دهندگان خدمات اضطراری، ازجمله نیروی انتظامی و آتش‌نشانی و فوریت‌های پزشکی و نیز سامانه‌های مسافربری، از آن عمدتاً برای نظارت بر ناوگان خود استفاده می‌کنند.

منابع

«رادیوی سیار شخصی» هم‌ارزِ «private mobile radio, personal mobile radio, PMR»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸