رانگی

فارسی

ریشه لغت

• اوستایی

آوایش

• /رانگی/

اسم خاص

رانگی

1. در یشت‌های ۲۳ و ۲۴ اوستا، ضمن نیکوییهایی‌ که برای ویشتاسپ‌سس آرزو می‌شود؛ وصول به رانگی نیز آرزو شده.

   رانگی شط عظیمی است که در روایات بعدی ظاهراً با سیر دریا و هم دجله یکی دانسته شده است.

منابع

• تاریخ ماد: (ص۵۹۶) ISBN 964-445-106-6