رده:بن‌واژه فارسی
بن‌واژه‌های فارسی، که برمبنای نقش‌های دستوری سازمانیده (سازمان‌دهی) شده.
توضیح. انواع مصدر (خوردن، گفتن، و ...)، صفت (خوب، تاریک، و ...)، قید (سریع، باشادی، و ...)، و همانند این‌ها که از صرف واژه‌ای حاصل نشده‌اند، «بن‌واژه» نامیده می‌شوند (که باید در یک یا چند زیررده این رده قرار گیرند)؛ ولی فعل (رفتم، رفتند، و ...)، اسم جمع (مردها، کیف‌ها، و ...) صفت برتر (بهتر، بدتر، و ...) «نابن‌واژه» نامیده می‌شوند.