رشق

(رَ شْ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. تیرانداختن.

(اِم

صفت

1. تیراندازی کردن.

اسم

1. آواز کلک.

منابع

• فرهنگ لغت معین