رکن
(تغییرمسیر از ركن)
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /رُکْن/
اسم[ویرایش]
رکن
- پایه، ستون.
- جزو بزرگتر و قوی تر از هر چیز.
- حجرالاسود: سنگی که به دیوار کعبه نصب است و حاجیان آن را هنگام طواف لمس میمیکنند
- (جمع): ارکان.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین