رهیاب

فارسی

حوزه: [رایانه و فنّاوری اطلاعات، مهندسی مخابرات]

1. ابزاری، معمولاً رایانه‏ای اختصاصی، که برای پیوند دادن دو شبکه به کار می‏رود، بستک‌های داده‏ها را دریافت و مقصد آنها را مشخص می‏کند و آنها را به شبکه‏ای که برایشان در نظر گرفته شده است، منتقل می‏سازد.

منابع

«رهیاب» هم‌ارزِ «router»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰