ارس

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /اَرَس/

اَرَس

1. رودی پر آب و باستانی در شمال ایران، رود اَرَس. اشک، آب چشم.

اُرس (گیاهی)‎

1. گیاهی درختی از خانواده سرو که در شمال ایران می‌روید. سروکوهی.
2. نام چند گونه سرو کوهی جزو تیره ناژویان که در اغلب نقاط استپی و خاتمه جنگل‌های مرطوب پراکنده‌اند. ارسا.‌ برس.

اسم

اُرُس

1. نام کشور روسیه، مردم روسیه.
2. از گویشی شمالی احتمالاً طبری، نهایتاً از فارسی میانه ابروس، مقایسه شود با برس.

---

ترجمه
انگلیسی: juniper

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین