ریا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- [رِیا]
اسم مصدر
[ویرایش]
ریا
- خود را پاکدامن و نیکوکار نشان دادن، تظاهر کردن به پاک‌دامنی و خوبی. تزویر، ریاء.
مصدر لازم
[ویرایش]- تظاهر، دورویی.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن