پرش به محتوا

زابلی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /زابُلی/

اسم

[ویرایش]

زابلی

  1. منسوب به قوم و قبایل زابل واقع در سیستان و بلوچستان در ایران. زابلیان.

صفت

[ویرایش]
  1. تیره‌ای از سفیدپوستان شاید آریایی در میان تیره پوستان بلوچ که در شاهنامه گاهی زاول اطلاق می‌گردد.[۱]

منابع

[ویرایش]
  • شاهنامه/ فرهنگ شمس
  1. البته نباید متصور شد که منظور شاهنامه از کشور زابل ناحیه امروزی بوده، بلکه مرکز حکمرانی نیمه خودمختار زابل، در کردستان قرار داشته اما اقصا نقاط شرقی آن تا سیستان و بلوچستان امتداد داشته است شاید هم تا کشمیر.